பெயர் தெரியாமல்...

உறவுகள்...

எனக்கு கிட்டத்தட்ட இருபத்தைந்து வருடமாக ரொம்ப பழக்கமான ஒரு குடும்பம். தன் பேரனுக்காக ஸ்கூலுக்கு சாப்பாடு கொண்டு வருவாங்க அந்த பாட்டி. அப்படியே எங்க கூட பழக்கமாகிட்டாங்க. அவங்க வீட்டுல என்ன நடந்தாலும் நாங்க இல்லாம இல்ல. அதே மாதிரிதான் இங்கேயும். 

அம்மா என்கிற வார்த்தையை தவிர நானும் என் கணவரும் வேறு வார்த்தை சொல்லி அவங்களை கூப்பிட்டதில்லை. எத்தனையோ குடும்ப விசேஷங்களுக்கு பத்திரிகைகள் பரிமாறிக் கொண்டதுண்டு. ஆனால் அவங்க பெயரை தெரிந்து கொள்ளவும் இல்லை. அதைப் பற்றி யோசித்ததும் இல்லை. நேற்று அவங்க பேரனின் திருமண பத்திரிகை வைத்தார்கள். 

அப்போதுதான் பார்த்தேன் அவனின் இரண்டு பாட்டிகளின் பெயரும் இருந்தது. இதில் எது இவர்களின் பெயர் என்று ஒரு நிமிடம் குழம்பிவிட்டேன். பாப்பநாயக்கன்பாளையம் என்ற ஊரின் பெயரை வைத்து அம்மாவின் பெயர் காந்தாமணி என்றும், ஐயனின் பெயர் சுப்பையன் என்றும் கண்டுபிடித்தேன். அவங்க பெயரை எதற்கு எழுதுகிறேன் என்றால், இப்படி எழுதினாலாவது நம்ம மூளைக்குள்ளே ஏறும்னுதான். 

அவனின் அம்மா, அப்பா, சித்தி, சித்தப்பா, மாமா, அத்தை, அவர்களின் குழந்தைகள் என்று அணைத்து உறவுகளின் பெயர்களும் தெரிந்திருக்கும் போது அந்த அம்மாவின் பெயரும் ஐயனின் பெயரும் மட்டும் தெரியாமல் இருந்திருக்கிறேன். இதற்கு முன்பு அவர்கள் வீட்டு விசேஷங்களில் வைத்த பத்திரிகையில் வந்திருந்திருக்கும். ஆனால் அவர்களின் பெயர்களை கவனிக்காமல் விட்டிருப்பேன், இல்லையென்றால் கவனித்து, பின்பு மறந்து போயிருப்பேன்.

ஒரு முறை யாரோ என் பாட்டியின் பெயரை கேட்க அதையே யோசித்துதான் சொன்னேன். என் சித்தப்பா பெயரை ஒரு முறை மறந்திருக்கிறேன். நல்ல வேளை அம்மா, அப்பா பெயரையாவது மறக்காம இருக்கிறேனே, அதுக்கு சந்தோஷபட்டுக்கணும். மற்றவர்களை எல்லாம் பெயர் சொல்லி கூப்பிடுகிறோம். பெரியவங்களை மட்டும் உறவின் பெயரால்தானே அழைக்கிறோம். இதுதான் நெருங்கியவர்களின் பெயர்கள் தெரியாமல் போவதின் காரணம்.

நாமே இப்படி இருந்தா நம்ம பிள்ளைங்க எப்படி இருப்பாங்க. இனிமேல் பிள்ளைகளுக்கு உறவுகளைக் கூப்பிடச் சொல்லிக் கொடுக்கும் போது, மறக்காம அவங்க பெயரையும் சேர்த்து சொல்லி கொடுக்கணும்னு நினைச்சுகிட்டேன்.

நீங்களும் கொஞ்சம் யோசிச்சு பாருங்க. எத்தனை தெரிந்தவர்களின் பெயர்கள் உங்களுக்கு தெரியாமல் இருக்கிறதென்று......