பெண்ணென - பெண் படைப்புகளின் நிலை

பெண் படைப்பாளர்கள்

தமிழ் இலக்கிய படைப்புலகம் கடல் போன்றது. நூற்றுக்கணக்கில் கவிஞர்கள் பாலின, வயது பேதமில்லாமல் முளைத்துக்கொண்டே இருக்கிறார்கள். காதல், சமூகம், அதன் பிரதிபலிப்புகள், இயல்புகள், பிரச்சனைகள் என்று அனைத்தையும் இன்றைய கவிஞர்கள் எழுதுகிறார்கள். ஒருவரின் முதல் தொகுப்பாக வெளிவரும் புத்தகத்தில் இருக்கும் கவிதைகள் கூட தேர்ந்தேடுக்கப்பட்டவைகளாக வாசிக்க தகுந்தவைகலாக இருக்கின்றன. அதற்கு மூத்த கவிஞர்கள் சில பல விதிமுறைகளுடன் உதவி வருவதையும் காணமுடிகிறது இங்கு.

ஒருகாலத்தில் சிற்றிதழ்கள், ஜனரஞ்சக பத்திரிகைகள் போன்றவற்றில் எழுதி அனுப்பிக் கொண்டே இருந்து சலித்துப்போன கவிஞர்கள், காலமாற்றம் காரணமாக இன்றைய கவிஞர்கள் (வயது வித்தியாசம் இல்லை) இணையத்தின் வழி செய்வதை கண்டு வியப்பதில் ஆச்சரியமில்லை.

முகநூலில், இணையங்களில் விருப்ப குறியீடுகளின் மதிப்பீட்டில் வாழும் பெரும்பாலான கவிஞர்கள் அதிலிருக்கும் விமர்சனங்களையும் ஏற்கிறார்கள். அங்கு எழும் 'ஆஹா, ஓஹோ' வுக்கும் ஏமாறுகிறார்கள். தனிதனி குழுக்கள் அமைத்து எல்லோருடைய கவித்திறமைகளையும் வளர்க்கிறார்கள். அவற்றில் நடத்தப்படும் போட்டிகளில் கலந்து, நொடிபொழுதில் நான்கு கவிதைகள் எழுதி, நிஜ வாழ்வில் ஆயிரம் கவிதைகள் எழுதியவன், பத்து கவிதை புத்தகங்கள் போட்டவன், இலக்கியத்துக்குள்ளே டீ ஊற்றிக்கொடுத்து, கதைத்து, வதைப்பட்டு வாங்கமுடியாத இலக்கிய பட்டங்களை இவர்கள் வாங்கி, கவி சக்ரவர்த்திகளாகவும், உலக மகா கவிகளாகவும் வலம் வருகிறார்கள்.

இதையெல்லாம் நெறிபடுத்த வேண்டிய கட்டாயங்கள் ஒருபுறமிருக்க, அதையெல்லாம் கண்டுகொள்ளாமல் ஒரு சாரார், களத்தில் இயங்கி இலக்கிய கூட்டங்கள் நடத்தி, சிற்றிதழ்களும் இதழ்களும் வெளியிட்டு அவற்றுக்கான செலவுகளுக்காக கையேந்தி கஷ்டப்பட்டு ஏச்சும் பேச்சும் வாங்கி இலக்கியத்தை மட்டுமே உண்டு, குடித்து பசியாறி வாழுந்து சாகும் இலக்கியவாதிகளை ஏளனம் செய்துக் கொண்டிருக்கின்றனர்.

இதற்கிடையில் பெண்கள் எழுதும் படைப்புகளுக்கு தனியான பேனல் வைத்து தரம் தாழ்த்தும் நிலை ஒருபுறம் இந்த மாபெரும் இலக்கிய உலகத்தில் நடந்துவருவது எல்லோருக்கும் தெரிந்ததுதான். புலம்பல்களை எழுதுபவள் தான் பெண் என்றும் சராசரி எழுத்துக்கு கீழே வைத்து பெண்ணின் எழுத்தை மதிப்பிடுவது என்னும் ஆண் மனப்போக்கை மாற்றவேண்டிய அவசியங்கள் நம்முள் எழுகின்றன.

இவர்களுக்கு புரியாத விவரம் ஒன்றுதான். ஆணின் சமூகப்பார்வையும் பெண்ணின் சமூகப்பார்வையும் ஒன்றல்ல. இருவரின் மூளை செயல்பாடுகள் வேறுவேறானவை. மொழித்திறன் சொல் பயன்பாடுகள் அதிகம் உடையவள் பெண்தான் என்கிறது அறிவியல். அதை செயலாக்கம் கொடுக்க முடியாத, குடும்பம், அலுவலகம், குழந்தைகள் என்ற காலகட்டாயங்களால் அவள் இயக்கப்படுகிறாள் என்பது பெரும் பரிதாபம்.

கிடைக்கும் நேர இடைவெளியில் எழுதும் பெண், பெருங்கதைகளோ சிறுகதைகளோ எழுத வழியில்லாமல் கவிதைகளுடன் நின்றுவிடுகிறாள். அவற்றை அங்கீகரித்து நூலாக்கம் செய்யும் மனநிலை உடனிருக்கும் குடும்பத்தினருக்கு இருக்கவேண்டும். அக்கவிதைகளில் வேறு ஆண் குறித்த குறிப்பிடல்கள் இருந்தால் அதற்கான சரியான விளக்கமும் கொடுக்கவேண்டிய கட்டாயம் அவளுக்கு இருக்கிறது. இது அவளுக்கு பொருளாதார சுதந்திரம் இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும் பொருந்தும். இந்த அதிகார சாட்டை சமூகவெளியில் இயங்கும் இந்த ஆண் இலக்கியவாதிகளைப் போல, வீட்டில் இருக்கும் ஆண் தலைவர்களிடமும் ஆண்களால் ஆட்டுவிக்கப்படும் அடிமைப்பட்ட பெண் தலைவிகளிடமும் இருக்கின்றது.

இந்த படிகளைக் கடந்து பெண் வெளிவந்து, தன்னுடைய கவிதைகளை புத்தகமாக்குதல் என்பது பெரிய விஷயம்தான். திருப்பூரில் நடைபெற்ற 'பெண்ணென' நூல் வெளியீட்டு விழாவில் 35 பெண் கவிஞர்களின், தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கவிதைகள் திருப்பூர் பதியம் இலக்கிய அமைப்பின் தோழர் பாரதிவாசன் மற்றும் நொய்யல் இலக்கிய அமைப்பின் இளஞாயிறு போன்றோரின் முயற்சியால் கடந்த மகளிர் தினத்துக்காக முடிவு செய்யப்பட்டு நேற்று வெளியிடப்பட்டது. இதிலும் இக்கருத்து எழுத்தாளர் சுப்ரபாரதி மணியன் மற்றும் என்னால் பேசப்பட்டது.

இருந்தும், இந்த படைப்புகள், தொகுப்புகள், தமிழில் இயங்கும், எழுதிக்கொண்டிருக்கும் இலக்கியவாதிகளின் கவனத்துக்குள் வருமா என்பது பெரிய கேள்விக்குறியாய். கவனத்துக்கு போனாலும் 'பெண்களின் நூலா' என்னும் கேள்வியுடன் புறங்கையால் தள்ளப்பட்டு வாசிக்காமல் போய்விடுமா என்பதும் அடுத்த கேள்வி.

பெண்ணின் எழுத்துகளும் சேர்ந்தால்தான் படைப்புலகம் முழுமை பெறும் என்பது பலருக்கு புரிவதில்லை. இந்த படைப்புலக அரசியலை எங்கு பேச? பெண் வெளியிடும் புத்தகங்களின் மதிப்பீடுகள் எங்கு பேசப்படுகின்றன? அதற்காக யார் இருக்கிறார்கள்? சரியான அங்கீகாரம் கிடைக்கப்பெறாமல் சிறுகதை, கவிதை என இலக்கியமே கதி என்று இயங்கிவரும் எங்களைப் போன்ற சமகாலத்து பெண் படைப்பாளிகளின் நிலையென்ன? எந்த அதிகார தராசில் ஆண்கள் இங்கு உயர்த்திக் காட்டப்படுகிறார்கள்?

பெண் எழுத்துகள் ஆண் எழுத்துகள் என்ற பாகுபாட்டில் எனக்கு உடன்பாடில்லை. படைப்பை வைத்து முடிவு செய்யும் நிலை என்று வரும்? பெண் படைப்புகளைப் படிக்காமலே ஒதுக்கிவிடும் நிலை என்று மாறும்? ஆண்களுக்கு மட்டுமே விருதுகள் வழங்கப்படுவதும், பெண்களுக்கு அவை மறுக்கப்படுவதும், இதன் பின்னணியில் இயங்கும் மாபெரும் ரகசியம் என்ன? அத்தனை இலகுவானதும் முற்போக்கு கருத்துகள் இல்லாததும் சமூக பிரச்சனைகளைப் பேசாததுமாய் இல்லையே பெண் எழுத்தாளர்களின் படைப்புகள்? இம்மாதிரியான பெண் படைப்பாளிகளின் கேள்விகளுக்கு முடிவேது.

இதற்கான தீர்வுகள் எப்போது எங்கு பிறக்கும்?

~ அகிலா..