ரயில் பயணங்களில் 3....

அருகில் ஆண்கள்...

என் பயணங்கள் பெரும்பாலும் ரயிலில்தான். அதனால் அவை எனக்கு மிகவும் பிடித்தவைகளாகிப் போனது.  ரயில் பயணங்களின் போது விதம் விதமான பெண்களை சந்திக்கிற சந்தர்ப்பங்களும் கிடைக்கிறது....பாவம் என்கிட்டே வந்து அவங்களா மாட்டுறாங்க....

நான் முதல்ல பேசாமதான் இருப்பேன். பக்கத்துல உட்கார்ந்துகிட்டு 'வேலைக்கு போறீங்களா...' என்று ஆரம்பிப்பாங்க...'ம்ம்ம்...' என்று சொல்லிவிட்டு என்பாட்டுக்கு காதில் earphone மாட்டிக் கொண்டு உட்கார்ந்துவிடுவேன் ஒரு ஆங்கில நாவலுடன். அதைத்தான் யாரும் கடன் கேட்கமாட்டார்கள்.

ஒரு முறை பயணத்தின் போது என்னருகில் ஒரு பெண்மணி அமர்ந்திருந்தார். ஆரம்பம் முதல் சென்னை வந்து சேரும் வரை அவரின் மூட்டு வலியே என் காதுவலி ஆகிப்போனது....ஒரு தைலம் எடுத்து தடவிவிட்டு அதற்கான காரணத்தை ஒரு அரை மணி நேரம் விளக்கியிருப்பார்...

இன்னொரு முறை ஒரு பெண்மணி என்னை இடம் மாறி அமரச் சொன்னார். எதற்கு என்ற என் கேள்விக்கு,  அவரின் பதில் இதுதான்.... ஒரு ஆணின் அருகில்  அமரமாட்டாராம் அதுவுமில்லாமல் தன் கணவரின் அருகில் தான் அமரவேண்டுமாம் பயணம் முழுவதும். அதனால் நான் என் இருக்கையை மாற்றி அமரவேண்டும் என்று கேட்டுக்கொண்டார். மாட்டேன்னு மறுத்துட்டேன். வீட்டுல எலியும் பூனையுமா இருப்பாங்க. வெளிய வந்தா பிரியவே மாட்டேன்னு காமெடி பண்ணுவாங்க.

எனக்கு இந்த மாதிரி ஓவரா கண்ணகி வேஷம் போடுற பெண்களை பார்த்தால் பிடிப்பதில்லை.  இந்த பெண்கள் என்னமோ ஆண்களையே தொடாத மாதிரி பேசுவார்கள். அதுவும் முக்கியமா கணவனுடன் இருந்தால் மட்டுமே....கோவிலில், பேருந்துகளில், சினிமா தியேட்டரில் என்று எங்கு பார்த்தாலும்  கியூவில் ஆண்களை இடித்து முந்திக் கொண்டு போய் டிக்கெட் எடுப்பது, வரிசையில் இடம் பிடிப்பது இதெல்லாம் செய்வார்கள்...

இதில் அவர்கள் கணவன்மார்கள் அவர்களுக்கு மேல் யோக்கியம் மாதிரி பேசுவார்கள். அந்த அம்மா இல்லாமல் தனியா வந்திருந்தா பக்கத்தில் உட்காரும் பெண்மணியிடம் அவரின் சாகசங்களை கேட்டு தெரிந்துக் கொள்ளலாம். நொடிக்கு ஒரு முறை அசைந்துக்கொண்டே இருப்பார். கையை  சீட்டின் கைப்பிடியில் வைப்பதும் எடுப்பதுமாக இருப்பார். 

ஒரு முறை வரும்போது இப்படிப்பட்ட ஒரு குடும்பத்திடம் மாட்டி தன் சீட்டை விட்டு என்னருகில் வந்தமர்ந்த பெண்மணியிடம் சொன்னேன் . குழந்தை இருப்பவர்கள், வயோதிகர்கள், உடல் முடியாதவர்கள் இப்படிபட்டவர்களை தவிர இனி யார் வந்து சொன்னாலும் உங்கள் இருக்கையை விட்டுக் கொடுக்காதீர்கள் என்று. தலையாட்டிக் கொண்டார் அந்த அப்பாவி அம்மணி...

இந்தமுறை என்னருகில் ஒரு சுவாமிஜி அமர்ந்திருந்தார். முதலில் ஒரு புன்னகையை போட்டு வைத்தார். காதில் earphone மாட்டி கண் மூடி கை கூப்பி ஏதோ கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். பஜனாக இருக்குமோ....சொல்ல முடியாது... ஜன்னலின் ஓரமாய் சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டேன். இடையிடையே மலையாளத்திலும் ஆங்கிலத்திலும் போனில் பேசிக் கொண்டிருந்தார். நேரெதிர் சீட்டிலிருந்து கணவருடன் அமர்ந்திருந்த ஒரு பெண்மணி என்னையே அடிக்கடி பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

இடையில் நான் எழுந்து போய்விட்டு வரும் போது அந்த சுவாமிஜி, நான் உள்ளே போக வழிவிட எழுந்தார். உடனே அந்த பெண்மணி, ' நீங்க வேணும்னா இங்கே உட்காருங்களேன்...' என்று அவரருகில் உட்கார எனக்கு இன்விடேஷன் வைத்தார். அவர் என்னை பாதுகாக்கிறாரா இல்லை சுவாமிஜியையா என்று யோசித்தேன். நேராக  சுவாமிஜியிடம் 'are u comfortable?'  என்று கேட்டேன். அவர் ' no problem...you can sit here...'  என்று சொன்னார். என் இடத்திலேயே அமர்ந்தேன்.

அதுக்கு அப்புறம் நானும் அவரும் நண்பர்கள் ஆகிவிட்டோம். தமிழ் அழகாய் பேசினார். உபநிஷத்துக்களை பற்றி, சன்யாசத்தில் இருக்கும் சந்தோஷங்களை பற்றி எல்லாம் சொல்லி கொண்டே வந்தார். இன்னொரு வயதான அம்மாவுக்காக இடம் மாறி அமர்ந்தார். போகும் போது மரியாதையுடன் விடைபெற்று சென்றார். காவி உடைக்குள் ஒரு நல்ல மனிதர். 

அந்த பெண்மணியின் மனதில் இருந்த அசுத்தமான எண்ணங்கள் அவரை மட்டும் பாதிக்காது. அவரை சுற்றி இருப்பவர்களையும் பாதிக்கும்.  நல்ல எண்ண அலைகள் எப்படி நம்மை சுற்றி இருப்பவர்களையும் நம்மையும் பாதுகாக்குமோ அது மாதிரி தான் தீய எண்ணங்களும்...

ஒருவரை பார்த்த நிமிடமே நல்லவர், கெட்டவர் என்ற முடிவு எடுக்கும் குணத்தை பெண்கள் மாற்றிக் கொள்ள வேண்டும். சமுதாயம் எவ்வளவோ மாறியிருக்கிறது. ஆணுக்கு நிகராய் நாம் இன்று அமர்ந்திருக்கிறோம் எல்லா துறைகளிலும். இருக்கையில் அருகருகே அமருவதால் நம் கற்பு பறிபோவதில்லை. தூய்மை நம் மனதில் வேண்டும். மற்ற பெண்களை  பார்க்கும் பார்வையிலும் தூய்மை வேண்டும்.

ஆண்களையும் சக மனிதர்களாய் பார்ப்போம். அவர்கள் வரம்பு மீறினால் மாறி அமருவோம்.  நாம் எடுத்த உடனே ஒரு ஆணை இடம் மாறி அமரச் சொல்லுவது அந்த ஆணின் கற்பை தப்பாக்குகிறது. பாரதி கூறியபடி கற்பை பொதுவில் வைத்து பழகுவோம். ஆணுக்கும் கற்பு உண்டு என்பதை புரிந்துக் கொள்வோம்.  தவறுகள் சமுதாயத்தில் குறையும்.  

இனியாவது திருந்த முயற்சிப்போம்...

 மேலும் படிக்க,                  

ரயில் பயணங்களில் 2...

ரயில் பயணங்களில் 1...